"Què es pot arribar a fer per'amor?" (LOVE EXTREME)
Digueu-me, què és més important, el passat o el futur? Jo crec que és el futur. Sacrificar el futur per la rancunia del passat és una ximpleria.
(...)
Potser hem viscut per morir, precisament.
Perquè el vols matar, oi?
L'ésse humà té l'instint de vetllar pels seus. Ens pot semblar una blasfèmia, però va ser Déu qui ens va donar l'instint de protecció. Per això, rebel·lar-se contra Déu ès natural.
Mata'm, si m'odies.
(...)
Jo, per amor, convertiria el món en un infern. I tu? Què faries tu per amor?
"Malgrat que el cos es desintegri i l'ànima desaparegui, has de saber que sempre t'estimaré".
-Tots canviem
-Jo no puc viure sense tu
-Tu també pots canviar
O-IKI-NASAI
-- Sky High - 2003 (c)
3 comments:
La idea de que todo está prefijado de antemano, de la existencia del destino, es rídicula. Si así fuera, si no existieran decisiones reales, no existiría sentido alguno para la propia existencia.
Si todos estamos aquí para hacer lo que está escrito que hagamos, para qué estar aquí y hacerlo? A quién estamos haciendo feliz con ello? A nosotros mismos? No. Si la vida fuera seguir un guión, sólo estaríamos haciéndonos felices a nosotros mismos si estuviera escrito que lo fueramos, y no todos podríamos serlo al tiempo.
Tu destino lo haces tú mismo, no puedes abandonarte a él, porque no lo escribe nadie sino tú.
Mi teoría de los hilos de decisiones se tambalea. Or does it?
wow...
Què filosófica et poses quan et poses catalana o anglesa... De veres, noia, com et poses.
Lo del destino... Pues mira, yo quiero pensar que soy yo quien lo decide, pero claro, lo decido dentro de lo que la situación me deja, ¿no? La libertad es un ideal que no existe :(
Qué ilu, nene, mi primer comentario a este blog... :)
El problema será ese, que la libertad en realidad no es más que un ideal.
Post a Comment